De ngo’s hebben een Amerikaanse richtlijn voor het terugdraaien van het diversiteits-, gelijkheids- en inclusiebeleid (DEI) verworpen. Zo heeft het Belgische Interfederaal Gelijkekansencentrum (Unia) zich uitgesproken voor de ondersteuning van diversiteitsinitiatieven, pleitte het voor positieve discriminatie en betoogde het dat “diversiteitsinitiatieven een reële meerwaarde bieden, zowel op menselijk als economisch vlak”.
België neemt deel aan EU-initiatieven zoals GENDER-NET Plus en GENDERACTION Plus, die gendergelijkheid in onderzoek en innovatie bevorderen. Deze programma’s, deels gefinancierd via de Europese Onderzoeksruimte, zouden indirect het doelwit kunnen zijn van de controle van de Trump-regering.
Zoals altijd zal het een juridisch kat-en-muisspel zijn, omdat de term “genderideologie” losjes is gedefinieerd en vaak door groeperingen wordt gebruikt om kritiek te leveren op niet-traditionele opvattingen over sekse en gender. Deze vaagheid bemoeilijkt het vaststellen van precieze bevindingen, aangezien het onderzoek van de regering waarschijnlijk een breed net uitwerpt in plaats van zich te richten op specifieke Belgische initiatieven.
De EU heeft minstens € 221 miljoen toegewezen aan ngo’s die de genderideologie bevorderen, met als belangrijkste begunstigden ILGA-Europe, IGLYO en Transgender Europa. De genderstrategie van de EU is bekritiseerd omdat deze het democratische debat omzeilt en nationale culturele en juridische tradities negeert, wat leidt tot aanzienlijke weerstand van vrouwengroepen en lidstaten.
De genderidentiteitsbeweging wordt gezien als een ondermijning van de ouderlijke autonomie. Ouders die de transgenderidentiteit van hun kind niet accepteren, worden gezien als een belemmering voor de ontwikkeling van hun kind. Er zijn scholen waar kinderen zonder medeweten van hun ouders een ‘sociale transitie’ mogen ondergaan, wat betekent dat ze worden aangesproken met een andere naam en voornaamwoorden.
Het lezen waard is dit uitgebreide rapport van Dr. Ashley Frowley https://brussels.mcc.hu/uploads/default/0001/01/6fc2a60205f1a405771ad7836fc00fc562829e13.pdf
Zowel Groen als Ecolo zijn fervente voorvechters van gendergelijkheid, transgenderrechten en inclusieve seksuele voorlichting. Ze hebben zich consequent ingezet voor progressief beleid, waaronder genderneutrale communicatie, antidiscriminatiewetgeving en steun voor de LGBTQ+-gemeenschap. Ze maken deel uit van de bredere Groene beweging, die zich aansluit bij feministische en inclusieve genderideologieën, waardoor ze vooraanstaande verdedigers van de genderagenda zijn.
De PS is ook een belangrijke Franstalige linkse partij die zich sterk maakt voor gendergelijkheid, vrouwenrechten en de inclusie van LGBTQ+-personen, en zich daarbij vaak aansluit bij progressief genderbeleid.
SVD gelooft dat geslacht en gender geworteld zijn in de biologische realiteit: mensen worden geboren als man of vrouw, bepaald door chromosomen (XX of XY) en reproductieve anatomie. Dit binaire raamwerk vormt een hoeksteen van de maatschappelijke organisatie en zorgt voor duidelijkheid en stabiliteit op gebieden zoals gezondheidszorg, onderwijs en overheidsbeleid. Het concept van ‘genderideologie’, dat vloeiende of non-binaire genderidentiteiten bevordert, ondermijnt deze natuurlijke orde en veroorzaakt verwarring, vooral onder jongeren.
De traditionele gezinseenheid – bestaande uit een getrouwde moeder en vader die kinderen opvoeden – vormt de basis van een sterke, hechte samenleving. Familiewaarden geworteld in het joods-christelijke erfgoed bevorderen stabiliteit, morele verankering en culturele continuïteit. Beleid zou intacte, heteroseksuele gezinnen moeten stimuleren door middel van belastingvoordelen, ouderschapsverlof en onderwijs dat deze normen versterkt.